گل محمدی، از معروف ترین رزها با بویی بی نظیر در باغبانی است. همواره در ایران، استفاده از عرقیجات و گیاهان دارویی از دیرباز تا به امروز در بین مردم رواج داشته است، در این بین گلاب باتوجه به کاربردهای فراوانی که دارد، سابقه طولانی‌تری داشته و قدیمی تر است. علاوه بر گلاب محصولات دیگری از گل محمدی تهیه می‌شود که شامل روغن، اسانس و گلبرگ خشک می باشد که از آنها در صنایع مختلفی استفاده می شود. در این مقاله سعی داریم به روشهای مختلف کاشت گل محمدی در گلدان، گلخانه، باغچه و همچنین به مزایا و معایب کاشت گل محمدی بپردازیم، با ما همراه باشید. گل‌محمد‌ی به شکل درختچه ای خزان کننده، روی شاخه‌های یک‌ساله میباشد و در اوایل صبح شروع به بازشد‌ن می‌کنند. این گیاه دارای دوره گلدهی کوتاه و معمولا یکبار در سال است. بوته و یا درختچه گل محمدی با وجود اینکه بین 30 تا 40 سال عمر می کند فقط 25 سال می تواند گل بدهد. یکی از مهم‌ترین عملیات قبل از آغاز کاشت گل محمدی، شخم زدن عمیق زمین می باشد. شخم زدن عمیق خاک باعث می شود تا لایه‌های فشرده خاک که باعث کاهش رشد ریشه گل محمدی در خاک می شوند، خرد شوند. کاشت گل محمدی به شیوه دستی انجام می‌شود و فاصله های ردیف‌ها و بوته‌ها بستگی به اهداف کاشت دارد، به این صورتی که هدف از کاشت، احداث پرچین بلند اطراف باغ باشد، فاصله ردیف‌ها باید بین 2.5-2 متر و فاصله بین بوته‌ها بین 1.5-1 متر در نظر گرفته شود تا بطور کامل اطراف را بپوشاند. اما اگر هدف از کاشت گل محمدی، احداث آن به شکل گلستان باشد، باید در کشت کرتی فاصله‌ها را 3.5×2.5 متر در جوی و پشته باید 3×2 متر در نظر گرفته شود. زمان کاشت گل محمدی بهترین زمان برای کاشت گل محمدی بستگی به منطقه ای که قرار است کاشت در انجا انجام بگیرد، دارد. به این صورت که اگر قصد کاشت و نگهداری گل محمدی را در مناطق گرمسیر و معتدل دارید، بهتر است گل محمدی را در فصل زمستان بکارید و اگر قصد کاشت گل محمدی در مناطق سردسیر دارید، بهترین زمان جهت کاشت در اوایل بهار می باشد. همچنین اگر می خواهید کاشت گل محمدی در باغچه یا گلدان انجام دهید؛ بهترین زمان از ماه بهمن، اسفند و یا در اوایل بهار است، اما معمولاً توصیه می شود، گل محمدی در فصل زمستان کاشته شود. زمان باز شدن گل های محمدی در رابطه با زمان باز شدن گل‌ها باید گفت که از اوایل اردیبهشت تا اوایل تیرماه است و مدت زمان باز شدن گل‌ها در هر منطقه ای 20 الی30 روز طول خواهد کشید. گل حداکثر یک روز دوام می‌آورد و بعد از آن رنگ صورتی گلبرگ ها به سفیدی تغییر رنگ میدهند و با کمی باد گلبرگ ها پرپر شده و می‌ریزند. نحوه کاشت گل محمدی روشهای مختلفی برای کاشت گل محمدی وجود دارد که به هریک از آنها می پردازیم. جهت کاشت گل محمدی در باغچه و یا گلستان، نکته ای که باید در نظر گرفت، این است که کاشت گل محمدی را به دو صورت می توان انجام داد: روش آبی و روش دیمی، هر کدام از این روش ها بستگی به گونه مورد نظر گل محمدی دارد که انتخاب می کنید. روش دیمی در ارتفاعات انجام می‌شود و این گونه روش کاشت نیاز به آبیاری مستقیم ندارد و عمدتاً آبیاری توسط بارندگی متناوب و سالیانه انجام می گیرد. کاشت گل محمدی به روش آبی در روش آبی اگر فاصله گودال ها سه در یک متر باشد، سه هزار گودال می شود، اگر فاصله گودالها سه در دو متر باشد ۱۵۰۰ گودال خواهید داشت. اما باز هم فاصله های میان آنها سلیقه ای است. معمولاً در فاصله سه در یک متر سریعتر بازدهی می دهد. اما مسلماً به آب و کود بیشتر و خاک غنی تری نیاز است و در سن های بالا هم این نیاز دیده می شود. کاشت گل محمدی به روش دیمی در روش دیمی خانواده گلهای رز مخصوصاً گل محمدی معمولاً به صورت خودرو رشد می‌کنند. در این گونه از گل محمدی سرما شدید آسیب جدی به گل محمدی وارد نمی‌کند. این موضوع سبب شده است تا خرید نهال گل محمدی دیم بسیار رایج شود. این گونه گل محمدی به طور معمول، یکبار در سال گل می‌دهد؛ اما با توجه به چهار فصل بودن کشور ایران، می‌توان این نهالها را در نقاط مختلف و در شرایط گوناگون کشت داد. برای کاشت گل محمدی دیمی، اگر فاصله بوته ها سه در چهار متر باشد نزدیک ۹۰۰ گودال نیاز می باشد، فاصله چهار در چهار متر ۶۵۰ گودال و فاصله سه در سه نزدیک 1100 گودال تقریبا باید ایجاد کرد. فاصله بین گودالها بر حسب میزان بارندگی سالیانه و مرغوبیت خاک متفاوت می باشد و هر کدام نوع خاص خود را دارند. کاشت گل محمدی در گلدان برای کاشت گل محمدی در گلدان، بهتر است از روش تکثیر از طریق قلمه زدن استفاده کنید. بدین منظور: قلمه های تهیه شده را تا حدود 5/7-10 سانتیمتر در خاک گلدان بکارید و با علم به اینکه به خاکی نیمه سنگین برای رشد بهتر احتیاج دارد، خاک اطراف آن را با ملایمت فشار دهید. حتماً توجه کنید بعد از کاشت گیاه باید بلافاصله آبیاری انجام شود. گلدان ها را به مقدار مناسبی آبیاری نموده به طوریکه سطح خاک آن خیس و مرطوب باشد . در مکان مناسب در معرض نور غیرمستقیم و کامل خورشید قرار دهید. در صورت عدم دسترسی نور کامل برای رشد کامل گیاه گل محمدی، از لامپ مخصوص رشد گیاه استفاده کنید. شما می توانید برای کاشت گل محمدی در گلدان از انواع لامپ رشد گیاه شرکت ایران گرولایت استفاده کنید. برای رشد بهتر گل محمدی، پیشنهاد می شود که روی گلدان ها را با نایلون بی رنگی بپوشانید و چند سوراخ کوچک روی آن ایجاد کنید به طوری که رطوبت اطراف گیاه بیشتر شود. قلمه ها باید مرتب آبیاری بشوند و هرگز در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار نگیرند. بعد از طی چند هفته و با گذر زمان، قلمه ها ریشه می دهند و می توانند به گلدان های اصلی و دارای خاک مناسب انتقال پیدا کنند. بهتر است، شاخه های جوان بعد از دادن برگ، برگ دوم و یا سومشان قطع شوند تا بدین ترتیب امکان ایجاد شاخه های بیشتر و جدید برای گیاه گل محمدی فراهم شوند. بهتر است عملیات تکثیر و کاشت گیاه جدید گل محمدی در مرحله خواب و استراحت گیاه صورت گیرد تا به رشد آن کمک کند. کاشت گل محمدی در گلخانه بهترین روش های پرورش و کاشت گل محمدی مرغوب دریک گلخانه، قلمه زدن است که این روش برای تکثیر بسیاری از گیاهان من جمله گل محمدی استفاده می شود. این روش به صورت های مختلفی در ایران رایج می باشد و در بالا به آن اشاره شد که مناسب ترین روش گلخانه ای استفاده از پاجوش شناخته می شود و یا استفاده از نشاء بذر هاست ولی استفاده از پاجوش متداولتر است. کاشت گل محمدی در باغچه جهت کاشت گل محمدی در باغچه به دو صورت مستقیم با بذر و به صورت غیر مستقیم (نشاء کردن بذر) است که در ادامه به آن اشاره می‌شود. نحوه تکثیر گل محمدی تکثیر گل محمدی به چند روش صورت می‌گیرد. قلمه زدن گل محمدی ، پیوند زدن، خوابانیدن، تکثیر به وسیله پاجوش و کاشت بذر همگی از روشهای تکثیر گل محمدی هستند. رایج‌ترین روشها در کشور ما قلمه زدن و کاشت پاجوش و استفاده از نشاء کردن بذرها است. در ادامه با مراحل هر یک از این روشها آشنا می‌شویم: قلمه زدن گل محمدی یکی از آسان ترین و بهترین روش های تکثیر گل محمدی قلمه زدن آن است. قلمه‌ها باید از گیاه مادری سالم و بدون آفت تهیه شوند تا بتواند ریشه‌زنی خوبی داشته باشد. قلمه‌ها را به دو شکل می توان تهیه کرد؛ نوع اول قلمه‌های نرم و نوع دوم قلمه‌های خشبی. قلمه‌های نرم از چوب‌های سبز و نرم گیاه در پایان فصل گلدهی تهیه می‌شوند. معمولاً طول این قلمه‌ها در حدود 10 سانتیمتر است. روی قلمه‌ها حداقل دو یا سه برگ وجود دارد که باید آنها را قطع کنید. نوع دیگر قلمه‌ها خشبی یا چوبی است که در پایان فصل گلدهی از ساقه‌هایی که گل ندارند جدا می‌شوند. این ساقه‌ها باید حداقل بین 15 تا 20 سانتیمتر ارتفاع داشته باشند. برش انتهای قلمه باید به صورت شیب‌دار و از زیر گره یعنی محل اتصال برگ به ساقه باشد. بهتر است جهت کاشت گل محمدی در پاییز پس از هرس کردن و تهیه قلمه ها در فصل پاییز از گیاه مادر قلمه ها را جدا کنید. قلمه‌ها را در هورمون ریشه‌زایی قرار دهید. بین 5/7 تا 10 سانتیمتر از طول قلمه‌ها را در خاک قرار دهید و خاک اطراف آنها را محکم کنید. از هر خاکی می توان برای قلمه ها استفاده کرد ولی استفاده از خاک نیمه رسی و یا مخلوط خاک باغچه و ماسه توصیه می شود. گلدان را آبیاری کرده و شرایط مناسب را فراهم کنید. برای این کار میتوانید یک نایلون پلاستیکی روی گلدان بکشید تا رطوبت موردنیاز تامین شود. قلمه‌ها باید به طور منظم آبیاری شوند و از نور مستقیم و شدید آفتاب دور باشند. بعد از چند هفته قلمه‌ها ریشه‌دار می‌شوند و می‌توان آنها را به گلدان بزرگتر منتقل کرد. بهتر است نهال گیاه به مدت یک سال در گلدان نگهداری شود و سپس در باغ یا باغچه کشت شوند. بعد از کاشت گیاه سریعا آن را آبیاری کنید تا در خاک محکم شود. همچنین بهتر است شاخه‌های جوان را بعد از دومین یا سومین برگ قطع کنید تا گیاه منشعب شود و شاخه‌های جدید بدهد. تکثیر از طریق پیوند گل محمدی راه دیگر تکثیر گل محمدی از طریق پیوند شکمی است. بهترین زمان برای پیوند گل محمدی از اوایل شهریور تا اواخر مهر است. برای تکثیر پیوند گل محمدی باید مراحل زیر را انجام دهید: شاخه ای گلدار یا غنچه‌دار را انتخاب و از بوته گل قطع کنید. سرشاخه و قسمت انتهایی را جدا کنید تا فقط قسمت میانی بماند، این قسمت همان پیوندک است. به کمک یک چاقو تیز و استریل از 15 میلی‌متر زیر جوانه پوسته آن را ببرید، به طوری که فقط کمی از قسمت چوبی ساقه در زیر جوانه باقی مانده باشد. برش را تا 15 میلی‌متر بالای جوانه ادامه دهید و پوسته را بردارید. به این ترتیب پیوندک به شکل بیضی نوک تیز می‌شود. برگ‌های روی پیوندک را ببرید و لازم است که حدود 1-2 سانتیمتر از دمبرگ آنها روی پیوندک باقی بماند. روی شاخه پایه به وسیله یک چاقو تیز یک شکاف T شکل ایجاد کنید. سپس پیوندک را از این شکاف داخل پوست گیاه پایه قرار دهید. پیوندک را کاملا داخل شکاف بگذارید و فقط جوانه و دمبرگ بیرون باشند. به کمک یک نوار یا چسب گیاه، محل پیوند گل محمدی را ببندید تا پیوندک و گیاه پایه بهتر به هم جوش بخورند. برای اطمینان از حصول نتیجه و موفقیت در تکثیر، بعد از چند هفته باید دمبرگ با تماس آرام دست از پیوندک جدا شود. تکثیر از طریق خوابانیدن ساقه روش دیگر تکثیر و کاشت گل محمدی، خوابانیدن ساقه است. در این روش، اول باید تعدادی از شاخه بلند و نسبتاً نرم را انتخاب کرده و آنها را خم کرده و روی خاک قرار دهید و رویشان خاک بریزید. بعد از مدتی ساقه‌ها ریشه‌دار می‌شوند. بعد از ریشه‌زایی آنها را از گیاه مادر جدا کنید و در خاک مناسب بکارید. تکثیر به کمک پاجوش این روش برای تکثیر گونه‌های وحشی گل محمدی کاربرد دارد. معمولاً هر گیاه مادری به صورت میانگین 20 تا 60 پاجوش می‌دهد. پاجوش‌ها رشد سریعی دارند. در واقع گیاهانی کوچک با ریشه های کوچک هستند که در کنار گیاه مادر رشد می کند و پس از 3-4 سال می‌توان از پاجوش‌های گیاه استفاده کرد. برای کاشت گل محمدی از این روش، پاجوش‌هایی که ریشه دارند را از گیاه مادر به کمک چاقوی تیز قطع کنید و آنها را جداگانه در بستر خاک مناسب کشت دهید. پاجوش‌ها بهتر است در اوایل فصل بهار و قبل از جوانه‌زنی کاشته شوند. بعد از کاشت بلافاصله آبیاری انجام شود. کاشت گل محمدی از طریق بذر انواع گل محمدی خودرو و وحشی در زادگاه طبیعی خود، معمولاً به روش بذر تکثیر می‌شوند. به این صورت که که میوه‌های رسیده باز می‌شوند و دانه‌ها به اطراف پراکنده شده و رشد پیدا می‌کنند. می‌توان بذرها را به روش دستی جمع آوری کرد و در خاک کاشت و یا برای سال آینده نگهداری نمود. قبل از کاشت بذرها برای شکستن خواب بذر آنها را به مدت 30 دقیقه در اسیدسولفوریک 70 تا 80 درصد قرار می دهند و سپس با آب فراوان می شویند. همچنین برای این که بذرها آماده کاشت شوند لازم است یک دوره سرمادهی را بگذرانند. این روش به دلیل اینکه باعث ایجاد تغییراتی در میزان گلدهی و میزان اسانس گیاه گل محمدی می‌شود، زیاد مرسوم نیست. معمولاً جهت کاشت گل محمدی در باغچه از بذر استفاده می شود. کاشت گل محمدی در باغچه به دو صورت مستقیم با بذر و به صورت غیر مستقیم (نشاء کردن بذر) است که در ادامه به هر یک می پردازیم: روش کاشت بذر گل محمدی در باغچه به طور مستقیم ابتدا باید بذر را آماده کنید و سپس باغچه و خاکش را شخم زده و کوددهی درعمق ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتری کاشت را انجام دهید و زیر و رو کنید تا مخلوط شود. در ادامه به آرامی خاک و کود را آبیاری کنید و بذرها را بکارید و آبیاری را تا مرطوب بودن سطح خاک انجام دهید. حال منتظر سبز شدن جوانه ها از سطح خاک شوید. اما این روش معمولا توصیه نمی شود زیرا در آن شرایط قابل کنترل نیست وچیزی دست ما نیست بنابراین کمتر به موفقیت نزدیک است. روش کاشت نشاء گل محمدی در باغچه به طور غیرمستقیم هنگام کاشت گل محمدی با بذر، انتخاب فصل مناسب جهت کاشت گل محمدی بسیار مهم است. در فصل گرم سال می توان به راحتی در محیط باغچه و فضای باز به طور مستقیم اقدام به کاشت بذر کرد، اما اگر در فصل سرد سال قرار دارید، بهتر است ابتدا در محیط گرم و پر نور مانند گلخانه بذر گل محمدی را بکارید و بعد از تمام شدن فصل سرما آن را در محیط باغچه و فضای باز کاشته شود. اگر چه نشاء کردن نسبت به کاشت مستقیم مزایای بیشتری دارد و بهتر است. در این روش برای کاشت بذرهای گل محمدی، می توان از لیوان یکبار مصرف یا سینی نشاء و یا در شانه تخم مرغ جهت نشاء استفاده کرد. از مزایای نشاء کردن در شانه تخم مرغ می توان به دلیل حفظ رطوبت در بافت های کاغذی آن و همچنین کمک به رطوبت خاک اشاره کرد. مزایا و معایب کاشت گل محمدی از مزایای کاشت گل محمدی این است که این گیاه در هر خاکی می تواند رشد کند و همچنین مصرف آب کمتری نسبت به دیگر محصولات دارد؛ از این رو توجه به کشت این محصول ضمن افزایش راندمان آب و به دست آوردن ارزش افزوده محصول کشاورزی، حائز اهمیت است. همچنین صادرات گل محمدی و گلاب حاصل از آن نیز، بسیار سودآور و از لحاظ اقتصادی خوب می باشد. از سری معایب کاشت گل محمدی می‌توان به شرایط خاص آن اشاره کرد من جمله وجود محیطی با ارتفاع و شیب دار، که بی شک ممکن است زمین هایی با ارتفاع و یا شیب دار بطور آسان در دسترس نباشند و این کار را برای زمین داران سخت می کند. از دیگر معایب کاشت گل محمدی این است که گل محمدی نسبت به آفات و بیماری‌های گوناگون بسیار حساس و آسیب پذیر است. به عنوان مثال شته گل سرخ، حشره کوچک و سبز رنگی است که در زمان کوتاه به سبب تولید مثل، بسیار سریع می‌تواند کل بوته را درگیر کند. شپشک و آفت ساقه خوار از دیگر مشکلاتی است که در مزارع گل محمدی به مقدار زیادی دیده می‌شود. متداولترین روش های کاشت گل محمدی به طور گسترده در ایران از طریق روش قلمه و پاجوش صورت می‌گیرد که از معایب آنها می توان به آلودگی قلمه و پاجوش، عدم تناسب یکسان، حجم پائین تولید وعدم کنترل تولید اسانس اشاره کرد. از معایب کشت گل محمدی از طریق قلمه و پاجوش که نمی توان آن را نادیده گرفت، به این نکات می توان اشاره کرد که این روش ظرفیت محدودی دارد و در تولید زیاد نمی توان برای کاشت گل محمدی استفاده کرد و اینکه انتقال قلمه و پاجوش درصد آفات را بالا می‌برد و احتمال انتقال آلودگی را به میزان زیادی افزایش می‌دهد. آبیاری گل محمدی گل محمدی نسبت به کمبود آب مقاومت بالایی دارد و بیشترین میزان آب دهی به گیاه گل محمدی هنگام غنچه وگل دادن گیاه است و دقت زیادی لازم دارد و از این لحاظ مهم است که در رشد و کاشت گل محمدی نقش اساسی را ایفا می کند. برای آبیاری گل محمدی می توان از روش قطره ای و روش آبیاری سطحی استفاده کرد. اما آبیاری گل محمدی به روش قطره ای نسبت به روش آبیاری سطحی مزایای بیشتری دارد. در آبیاری گل محمدی، به روش قطره ای نسبت به آبیاری سطحی تقریباً به میزان 62 درصد صرفه جویی در مصرف آب و حدود ۶۵ درصد موجب افزایش راندمان می شود و این نکته برای باغبان ها از لحاظ مصرف آب مورد نیاز کاملاً اقتصادی و مقرون به صرفه است. اگر بارشهای سالیانه در بهار و اوایل تابستان به موقع انجام شود، میزان گل دهی و افزایش اسانس گیاه گل محمدی بیشتر خواهد بود. خاک مناسب جهت کاشت گل محمدی گل محمدی برای کاشت و نگهداری به خاکی نیمه سنگین و با زهکشی متوسط احتیاج دارد. اما از مزایای این گیاه است که در کوهپایه ها با وجود سنگریزه زیاد و یا خاکهای سنگلاخی و ضعیف از جهت مواد غذایی نیز رشد می کند. ولی معمولاً در ارتفاعات شمالی و مکان‌هایی با شیب فراوان محصول بهتری می دهد. از آنجایی که در هر خاکی می تواند رشد کند، از این لحاظ نیز کاشت این محصول برای باغبان ها مقرون به صرفه است. گل محمدی زیبا را در باغچه، گلدان و یا گلخانه نیز می توان به خوبی کاشت. دمای موردنیاز یکی از معیارهای مهم جهت نگهداری و رشد گیاهان دما می باشد. برای کاشت گل محمدی بهترین محدوده دمایی برای غنچه دادن و اسانس بیشتر بین 8 تا 25 درجه سانتی گراد است. بهتر است تفاوت بین دمای روز و شب محل کاشت و رشد گل محمدی بین 3 تا 4 درجه سانتیگراد باشد. اگر دمای اطراف گیاه در شب خیلی کم باشد، منجر به عدم گل دهی و در نتیجه از بین رفتن گیاه می شود. دمای بالای 20 درجه سانتی گراد هم باعث ترشح و تولید اسانس بیشتر در گیاه گل محمدی می شود. همچنین استراحت گیاه در زمستان برای گل دهی بهتر گیاه ضروری است. نکته مهم دیگر این است که به طورعمده قسمت های بالغ گیاه، به سرما و یخبندان مقاوم است، اما قسمتهای جوان و نابالغ درختچه های گل محمدی به یخبندان و سرمای شدید بسیار حساس هستند، به طوری که یخبندان باعث می شود، تشکیل جوانه گل یا رشد اولیه گیاه به کندی باشد و یا اصلا گیاه به گل دهی نرسد. جهت پیشگیری از این مشکل، بهتر است که در نواحی دارای زمستان سخت و یخبندان، قسمتهای جوان و نابالغ درختچه گل محمدی را هرس کنید. هرس باید خیلی زود انجام شود تا مانع ایجاد آسیب به گیاه گل محمدی شود. رطوبت و نور گیاه گل محمدی به رطوبت نسبتاً بالا حدود ۷۰ درصد برای تشکیل اسانس لازم دارد. بارندگی در زمان غنچه دادن گل محمدی، سبب کم شدن گل و محتویات اسانس می شود. همچنین این گیاه نور غیرمستقیم و کامل خورشید را دوست دارد این امر باعث می شود که زمان گلدهی تسریع پیدا کند. اما اگر تابش آفتابی خیلی شدید باشد، منجر به کاهش رطوبت پیرامون اطراف گیاه شده و در نهایت منجر به کاهش سطح اسانس در گل محمدی می شود. اگر گل محمدی در گلدان نگهداری می شود بهتر است آن را به سایه منتقل کنید و به کمک ساخت جزیره یعنی قرار دادن سنگریزه در زیر گلدانی و ریختن آب بر روی آن به طوریکه زیر گلدان خشک باشد و یا قرار دادن کاسه آبی کنار گلدان، به تامین رطوبت مورد نیاز گیاه کمک کنید. کوددهی همانطور که گفته شد گل محمدی را در هر خاکی می توان کاشت تا به گل دهی برسد. اما برای تغذیه و گل دهی بهتر می توان گیاه را کود بدهید. یکی از بهترین کودها برای گلدهی بیشتر گیاه گل محمدی، کود 36-12-12می باشد. انواع کود گلخانه ای و کشاورزی را از ایران گرولایت تهیه کنید. ارتفاع از سطح دریا جهت کاشت و نگهداری گل محمدی ارتفاع کاشت یک نهال از سطح دریا، نقش مهمی در افزایش بهره اقتصادی بسیاری از نهال‌های میوه خواهد داشت. برخی گیاهان برای کاشت از نظر ارتفاع محدودیتی ندارند؛ اما گونه هایی از درختچه گل محمدی را می‌توان در مناطق کوهستانی نیز کشت کرد؛ چرا که این بوته تا ارتفاع ۳۵۰۰ متری از سطح دریا نیز رشد خوبی دارد. ضمن اینکه گل محمدی در ارتفاعات و شیب های زیادی رشد و گلدهی بیشتری داشته و اسانس بیشتری تولید می کند. هرس کردن گل محمدی گل محمدی معمولاً نیازی به هرس ندارد. به طور معمول گل محمدی را در دو نوبت هرس می‌کنند؛ دور اول هرس هنگام بهمن ماه و در زمانی است که گیاه در خواب زمستانی است و بار دوم هرس، پس از برداشت گل و در اواخر خرداد ماه انجام می‌شود. در اولین هرس، شکل دهی درختچه و تحریک برای شاخه زایی در گیاه گل محمدی رخ می دهد. هرس بعدی، برای حذف شاخه های آفت زده و خشک شده انجام می شود. اگر هرس گیاه درست انجام شود، موجب ازدیاد طول عمر و گل دهی می شود.